Deze pagina is automatisch vertaald.
Mijn vriend Brian Lightowler, die op 93-jarige leeftijd is overleden, was journalist, schrijver en campagnevoerder. Zijn boek Corruptie: Who Cares? (2003) beschrijft de beste praktijken tegen corruptie, inclusief hoe je nationale "schone verkiezingen" kunt organiseren om stemvervalsing te voorkomen. Het "laboratoriumexperiment" hiervoor vond plaats in Queensland, Australië, in 1989, waar Brian toen woonde; het hield in dat alle parlementsleden en kerkelijke parochies hun steun verklaarden voor een corruptievrij Queensland.
Bij dit alles werd Brian gemotiveerd door zijn christelijk geloof en door zijn betrokkenheid bij de Moral Re-Armament Movement (MRA, nu Initiatives of Change, of IofC), waarmee hij voor het eerst in aanraking kwam op de universiteit. Hij zag in MRA het bewijs dat economische, sociale en internationale veranderingen konden worden bevorderd door de inspanningen van individuen. Het onmiddellijke effect op hem was een besluit dat hij nam om zich te verontschuldigen voor zijn jaloerse gedrag tegenover de voorzitter van een roeivereniging na een ruzie tussen hen.
Brian werd geboren in Willesden, in het noordwesten van Londen, als zoon van Maurice, die een herenkledingzaak beheerde, en Violet (nee Medhurst), een kindermeisje. Hij werd hoofd van de King's grammar school in Peterborough, waar hij ook aanvoerder van de rugby first XV was. Hij won een beurs voor Peterhouse, Cambridge University, om geschiedenis te studeren.
Vanaf zijn schooltijd was hij een fervent bergbeklimmer, net als zijn ouders. Hij beklom Tryfan in Snowdonia toen hij 15 was en beklom de 4.506 meter hoge Weisshorn in Zwitserland, waar hij op tijd afdaalde voor zijn 21e verjaardag. Hij schreef over zijn klimervaringen in zijn tweede boek, Summit Choice (2009).
Na zijn afstuderen werkte Brian bij de internationale campagnes van de MRA in de UK en vanaf 1956 in de VS. Dit bracht hem naar Atlanta, Georgia, en Kentucky, waar de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden zich verontschuldigde voor beledigende taal tegen vijf leden.
In 1960 keerde hij terug naar Londen, waar hij lid werd van het (nu Chartered) Institute of Journalists en vice-voorzitter werd van de Londense afdeling. Hij raakte bevriend met buitenlandse correspondenten en verslaggevers van persagentschappen, waaronder Viktor Rodionov van de Sovjet Economic Gazette. Dankzij de invloed van Brian en de MRA verzoende Rodionov zich later met een Duitser tegen wie hij had gevochten in de Slag om Stalingrad.
Brian emigreerde in augustus 1973 naar Australië en trouwde twee maanden later met Lorna Barrett uit Brisbane. In de daaropvolgende jaren werden ze uitgenodigd in verschillende Oost-Aziatische landen door lokaal IofC-personeel dat in Australië studiecursussen van het echtpaar had gevolgd. Ze beschouwden dit als hun meest dankbare werk.
Lorna overleeft hem.
Voor het eerst gepubliceerd door The Guardian op haar Other Lives website, 31 oktober 2023
English
