Deze pagina is automatisch vertaald.
Michael Barrett was een pionier van de Morele Herbewapeningsbeweging als secretaris van Frank Buchman, de Amerikaanse oprichter. Hij was in 1938 bij Buchman in het Zwarte Woud bij Freudenstadt toen Buchman, herkauwend over de dreigende oorlog, voor het eerst zijn gedachte dicteerde dat 'de volgende grote beweging in de wereld zal zijn voor morele en spirituele herbewapening voor alle naties'.
Barrett vergezelde Buchman in 1939 naar Amerika om daar de MRA te lanceren. Het doel was een moreel opbouwend programma in Amerikaanse fabrieken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende Barrett als kapitein in de 8th US Air Force die de speerpuntvliegtuigen vloog tijdens de landingen op D-Day. Met 250.000 USAF personeelsleden gestationeerd in Groot-Brittannië, deed Barrett veel om de samenwerking tussen de USAF en RAF commando's op te bouwen en stelde een uitwisseling van bombardeervaardigheden en -technieken voor. Hij werd benoemd tot hoofd van Voorlichting en Onderwijs voor de 8th Air Force en was verantwoordelijk voor het opzetten van 60 opleidingsscholen voor het personeel.
Barrett, zoon van een zakenman uit Edinburgh, kwam in aanraking met Buchman's Oxford Group, de voorloper van MRA, aan de Universiteit van Oxford waar hij in 1933 zijn MA in Politics, Philosophy and Economics behaalde.
Hij trouwde met Margaret Carey-Evans, een kleindochter van David Lloyd George, en samen namen ze deel aan het verzoeningswerk van de MRA in India, Zuidoost-Azië, Zuid-Afrika en Rhodesië/Zimbabwe. Lang en waardig, Michael Barrett behield een sterk geloof en een droog gevoel voor humor. Hij was thuis bij koningen en presidenten, maar verloor nooit het gewone contact.
Aangepast van een overlijdensbericht door Michael Smith
