Deze pagina is automatisch vertaald.
Kenneth Belden was voorzitter van de trustees van het Westminster Theatre in de jaren 1960 en 1970, toen het het centrum was van het christelijke drama in West End. Belden's visie en gedrevenheid maakten van het theater - ontwikkeld uit het omhulsel van de 18e eeuwse Charlotte Chapel - een modern kunstcentrum met enkele van de beste theaterfaciliteiten in Londen.
Het doel was om toneelstukken te presenteren die "mensen nieuwe moed en doelgerichtheid zouden geven". Belden zag het theater als een poging om het morele klimaat van de natie te veranderen in een tijd "waarin het aanrecht, het theater van de wreedheid en het theater van het absurde de Londense scène domineerden". Hij was vooral geïnteresseerd in het tastbare effect dat professioneel christelijk drama op mensen kon hebben. Hij genoot van verhalen over koppels die het theater verlieten, vastbesloten om hun mislukte huwelijken op te lappen, of vakbondsleden en werkgevers die een gemeenschappelijk doel vonden.
Het theater was in 1946 gekocht door de Westminster Memorial Trust, opgericht door de Moral Re-Armament (MRA) beweging als een "levend gedenkteken" voor hen die in de oorlog tegen Hitler waren gesneuveld. Terugkerende militairen doneerden hun oorlogsgiften voor de aankoop ervan. Verschillende van Beldens goede vrienden waren in de oorlog omgekomen en hij geloofde dat theater de waarden kon overbrengen die nodig waren om vrijheid en democratie te ondersteunen.
Aanvankelijk werden in Westminster amateurvoorstellingen van de MRA opgevoerd. Maar in 1961, toen Belden de leiding overnam, begon de trust professionele casts in te huren voor toneelstukken en musicals die vooral door Peter Howard en Alan Thornhill waren geschreven.
Howard's Kerst pantomime Give a Dog a Bone liep 11 seizoenen lang. In één seizoen speelde de onbekende Elaine Paige mee en in een ander seizoen de zangeres Liz Robertson. Howard's Mr Brown Comes Down the Hill was een hard toneelstuk over wat er met Christus zou kunnen gebeuren als hij in de moderne wereld zou terugkeren. Thornhill's populaire musical Ride! Ride! ging over John Wesley, terwijl zijn toneelstuk Sentenced to Life, geschreven met Malcolm Muggeridge, gaat over euthanasie. In High Diplomacy, een musical van Alan Thornhill en Hugh Steadman Williams met muziek van Will Reed, speelde de Amerikaanse mezzosopraan Muriel Smith de hoofdrol, terwijl in een satirische recensie, GB, de Franse mimespeler Michel Orphelin de hoofdrol speelde. Andere toneelstukken gingen over drugsverslaving, industriële conflicten, klassenstrijd en de Koude Oorlog.
The Westminster was ook de pionier van "A Day of London Theatre" voor scholen, die in 22 jaar door meer dan 200.000 leerlingen en leerkrachten werd bijgewoond. Zij werden meegenomen achter de schermen en zagen vervolgens een voorstelling.
Kenneth Belden werd geboren in Banbury in 1912, als zoon van een vooraanstaande Congregational predikant, en groeide op in Crowhurst, omringd door mensen van de stand. Op vijfjarige leeftijd vroeg hij zijn moeder vroegtijdig: "Wat is precies de Drie-eenheid?". Hij erfde zijn vaders opgewekte karakter. Maar hij werd geremd door verlegenheid en tegen de tijd dat hij in 1931 naar St Edmund Hall in Oxford ging om geschiedenis te studeren had hij zijn geloof verloren, in wanhoop over zijn zwakheden waarvan hij dacht dat ze buiten het bereik van een genadige God lagen. Zijn ontmoeting met de Oxford Groep, de voorloper van de MRA, veranderde zijn leven volledig.
Het pleidooi van de Groep om de tijd te nemen om te luisteren naar de "stille, kleine stem van binnen" raakte hem bijzonder. Het was alsof hij "naar een nieuw niveau van leven werd getild", schreef hij in zijn boek The Hour of the Helicopter (Linden Hall, 1992). Hij keek nooit meer om en voelde zich na zijn afstuderen geroepen om fulltime bij de Groep te gaan werken. Zijn artistieke talenten, vooral als typograaf, werden ingezet bij het runnen van de uitgeverij van de Groep. "Een drukwerk ontwerpen was als een sonnet schrijven", zei hij. Hij werkte nauw samen met Stella Corderoy bij de ontwikkeling van MRA's publicaties en in 1946 trouwden zij. Dat jaar werd het internationale conferentiecentrum voor verzoening van de MRA geopend in het Zwitserse alpendorp Caux, en Belden en zijn vrouw brachten vanaf 1948 vier jaar door in Zwitserland om het centrum te helpen runnen.
Na zijn terugkeer naar Londen in 1952 werd Belden lid van de raad van bestuur van de Oxford Group, de geregistreerde christelijke liefdadigheidsinstelling die de MRA had opgericht. Hij kwam bijna bij gebrek aan beter op zijn post bij het Westminster. Tot de bestuurders van het theater behoorden de tennisster Bunny Austin uit de jaren dertig en zijn actrice Phyllis Konstam. Zij wilden een extra bestuurder uit de Raad van de Oxford Groep. Belden was de enige beschikbare persoon op dat moment. Binnen enkele weken werd hij gekozen tot voorzitter van de trust. Zo werd de zoon van de Manse een impresario die vanaf de kansel van het theater stukken opvoerde die het nihilisme wilden bestrijden met een boodschap van geloof en hoop.
Al in 1955 had Belden, toen hij langs de binnenplaats van het theater liep, zich "met de absolute kracht van een openbaring" gerealiseerd hoe de locatie in oppervlakte zou kunnen worden verdubbeld om er een restaurant en conferentievoorzieningen, een ruime foyer en adequate kleedkamers voor de acteurs in onder te brengen. Nu moest hij de benodigde 500.000 pond bij elkaar zien te krijgen. Het was een ontmoedigende geloofsdaad waarbij hij zich gesteund wist door een regel van Thomas Traherne: "Wants are the fountains of felicitie". Er werd leisteen uit Wales geschonken om de gevel van het gebouw te bekleden, terwijl een Soedanese minister leer schonk voor de panelen van de foyer.
Het nieuwe kunstcentrum werd in 1966 geopend en ingewijd door de bisschop van Colchester, en werd in 1972 verder uitgebreid met twee extra verdiepingen met kantoren voor de MRA. Alleen al in de eerste 10 jaar van Belden's ambtstermijn betaalden meer dan een miljoen mensen uit 100 landen voor kaartjes in het Westminster.
Belden ging in 1980 met pensioen en 10 jaar later, toen de productiekosten onbetaalbaar stegen, trok de MRA zich terug uit het professionele theater. De Westminster, waarvan Belden in 1965 de geschiedenis schreef (The Story of the Westminster Theatre) werd uiteindelijk in 1998 verkocht. Helaas werd het gebouw eerder dit jaar door brand verwoest. MRA, omgedoopt tot Initiatives of Change, heeft zijn hoofdkantoor in Londen verplaatst naar Victoria.
Na zijn pensionering genoot Ken Belden van zijn verhuizing naar een kleine gemeenschap in Knebworth, Hertfordshire. Hij was een actief lid van de plaatselijke kerk, St Martin's, en alom gerespecteerd in het dorp.
Kenneth David Belden, theaterimpresario, geboren Banbury, Oxfordshire, 17 juni 1912, gehuwd 1946 met Stella Corderoy (overleden 1998), overleden Stevenage, Hertfordshire, 27 november 2002, 90 jaar oud (Een dochter, een zoon).
Dit overlijdensbericht verscheen voor het eerst in "The Independent", Londen, 4 december 2002.
English
